Hanna is ’n enkel mamma met twee kleuters en swanger. Sy trou met ’n boorman. Vyftien jaar van rondswerf en swaarkry wag op haar.

Sy kyk terug op ’n lewenspad waar haar spore dof is en soms heeltemal verdwyn. Nes sy dink haar swaarkrytyd is verby, slaan die noodlot weer toe.

Hoeveel pyn kan een mens dan verduur sonder om te knak?

Ons eie lewens is soms vol Hanna’s, maar uit Hanna se verhaal leer ons om te bly hoop. Die spore wat ons trap is nie altyd hoe ons dit beplan nie. Soms laat ons dowwe spore agter totdat die lewe eendag vir ons die duidelike spore aandui.